خلاصه
رفتار غیر اخلاقی کارکنان اکثراً به قصد آسیب به سازمان بوده، اما رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی (UPB) عموماً به منظور نفع به سازمان در نظر گرفته می شود. یک قدرت برجسته رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی، تعیین هویت سازمانی (OID) است، اما آنچه که تعیین هویت سازمانی را مشخص می نماید هنوز ناشناخته باقی مانده. درک بهتر از این موضوع می تواند در مدیریت رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی کارمندان و سازمان ها کمک نماید. پژوهش حاضر به بررسی نحوه عمل مشترک اشتیاق کاری و خصیصه تمرکز حواس با هم در تبیین تعیین هویت سازمانی می پردازد، که خود نیرو محرکه رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی است. یک مطالعه میدانی با ۱۲۰ کارمند ساکن ایالات متحده نشان داد که تمرکز حواس تعدیل کننده روابط بین اشتیاق وسواسی و تعیین هویت سازمانی و همچنین بین اشتیاق وسواسی و رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی است، و تعیین هویت سازمانی زمانی که تمرکز حواس پایین باشد تعدیل کننده رابطه دوم است. اشتیاق هماهنگ با تعیین هویت سازمانی به طور مثبت مرتبط بود، ولی توسط تمرکز حواس تعدیل نمی گشت. از سوی دیگر، حمایت سازمانی ادراکی به طور مثبت با تعیین هویت سازمانی مرتبط بود، و در عین حال به طور قابل توجهی با رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی ارتباط نداشت. به منظور کاهش تعیین هویت سازمانی و رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی حاصلِ، کارکنان می تواند اشتیاق وسواسی را کاهش دهند، و در همان حال خصیصه تمرکز حواس را بالا برند. این یافته باعث پیشبرد تحقیقات در تعیین هویت سازمانی، رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی، اشتیاق به کار و تمرکز حواس گشته و پیامدهای عملی برای مدیریت رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی را به همراه دارد.
واژگان کلیدی: رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی ، اشتیاق ، تعیین هویت سازمانی ، تمرکز حواس ، حمایت سازمانی ادراکی
—————————————–
عنوان اصلی مقاله: The pathway to unethical pro-organizational behavior: Organizational identification as a joint function of work passion and trait mindfulness
ترجمه فارسی عنوان: راهی به سمت رفتار غیر اخلاقی حامی سازمانی: تعیین هویت سازمانی به عنوان یک تابع مشترک از اشتیاق کاری و خصیصه تمرکز حواس
تعداد صفحات انگلیسی: ۶ صفحه
تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۲۸ صفحه
چکیده
پس زمینه و اهداف: تحقیقات قبلی اظهار می کنند که تغییر ارزیابی های خاص موقعیت استرس به عنوان استرس چالش برانگیز در مقابل تهدید کننده می تواند باعث بهبود عکس العمل در مقابل استرس شود. هدف مطالعه فعلی کاوش این بود که آیا پاسخ های ادراکی، روانی و محرک می توانند مستقل از ارزیابی های خاص موقعیت با تغییر طرز تفکر افراد در مورد طبیعت استرس به طور کلی تغییر یابند یا خیر.
طرح: با استفاده از طرح ۲×۲، ما به طور آزمایشی طرز تفکر استرس را با استفاده از کلیپ های فیلم چند رسانه ای که یا برای افزایش و یا برای کاهش تمایل شرکت کنندگان به استرس ارائه شده بودند، دستکاری کردیم. علاوه بر این ارزیابی چالش و تهدید را نیز با ارائه بازخورد مثبت یا منفی به شرکت کنندگان در عرض آزمایش استرس اجتماعی تغییر دادیم.
نتایج: نتایج نشان دادند که هم تحت ارزیابی استرس چالش برانگیز و هم تحت ارزیابی استرس تهدید کننده، طرز فکر “استرس در حال پیشرفت است” باعث افزایش سریع تر در هورمون های آنابولیک (رشد) نسبت به طرز فکر “استرس در حال کاهش است” می شود.
بعلاوه، وقتی استرس به عنوان یک چالش آزموده می شد، تفکر “استرس باعث پیشرفت می شود” باعث افزایش سریع تر اثر مثبت شد، و تمایل توجه به سمت محرک مثبت به حد اعلی رسید، و انعطاف پذیری ادراکی بالاتر رفت، در حالی که طرز فکر “استرس تضعیف کننده است” باعث پیامدهای ادراکی و محرک بدتری شد.
نتیجه گیری: این یافته ها باعث پیشرفت تئوری و عمل مدیریت استرس شده اند و این امر با اثبات این انجام شده که تغییر اندکی که برای ایجاد تفکر “استرس باعث پیشرفت است” طراحی شده است می تواند هم باعث بهبود عکس العمل ها به استرس چالش برانگیز شود و هم بهبود عکس العمل ها به استرس تهدید کننده.
واژگان کلیدی: استرس، طرز تفکر، ارزیابی، تأثیر، عملکرد ادراکی، neuroendocrinology (علم عصب درون ریز داخلی)
عنوان اصلی مقاله: The role of stress mindset in shaping cognitive, emotional, and physiological responses to challenging and threatening stress
ترجمه فارسی عنوان: نقش طرز تفکر در شکل گیری عکس العمل های ادراکی، عاطفی و روانی به استرس چالش برانگیز و تهدید کننده
تعداد صفحات انگلیسی: ۱۸ صفحه
تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۱۷ صفحه