خلاصه هدف:
بررسی این که مداخله تمرین هوازی (AET) 20 هفته ای پیشگیرانه می تواند
باعث بهبود واکنش استرس عاطفی در طول وقوع استرس های زندگی واقعی گردد. طراحی: مطالعه کنترل شده تصادفی؛ در داخل موضوع طراحی. روش:
شصت و یک دانشجوی غیر فعال به طور تصادفی در گروه کنترل انتظاری و گروه
مداخله تمرین هوازی قرار داده شدند. برای درک وضعیت خاص، داده های درون
فردی در زندگی واقعی، از دفتر خاطرات الکترونیکی استفاده شد. شرکت کنندگان
حالات خود و استرس دریافت شده (PS) را بارها و بارها در طول روز، چه قبل و
چه بعد از روتین مداخله گزارش دادند. به عنوان یک بررسی آکادمیک، ارزیابی
پایه ای قبل از مداخله در آغاز ترم برنامه ریزی شده بود، و ارزیابی بعد از
مداخله در یک برهه استرس زا از زندگی واقعی برنامه ریزی شد. برای ارزیابی
تناسب تمرینات هوازی، هر دو گروه، تست ورزش قلبی ریوی را بر روی تردمیل قبل
و بعد از مداخله تکمیل نمودند. مدل های چند سطحی (MLMs) برای مقایسه در – و
بین ارتباطات موضوعی بکار گرفته شد. نتایج:
واکنش استرس عاطفی قابل توجهی در تمام ارزیابی های دوره های هر دو گروه
آشکار بود. با این حال، شرکت کنندگان گروه مداخله تمرین هوازی در مقایسه با
گروه کنترلی، بعد از برنامه آموزشی ۲۰ هفته ای در طول برهه استرس زا در
زندگی واقعی (بررسی آکادمیک)، واکنش استرس عاطفی کمتری از خود نشان دادند نتیجه گیری:
گروه مداخله تمرین هوازی اثرات مفیدی بر روی واکنش استرس عاطفی در طول
بررسی آکادمیک از خود نشان داد، که به احتمال زیاد یک وضعیت بسیار استرس زا
در زندگی واقعی برای دانشجویان است. به نظر می رسد که گروه مداخله تمرین
هوازی، استراتژی امیدوار کننده ای در برابر اثرات منفی بهداشتی واکنش استرس
عاطفی انباشته شده است. ———————————— عنوان
اصلی مقاله: Reduced emotional stress reactivity to a real-life
academic examination stressor in students participating in a 20-week
aerobic exercise training: A randomised controlled trial using
Ambulatory Assessment ترجمه
فارسی عنوان: کاهش واکنش استرس عاطفی در یک بررسی واقعی آکادمیکِ عوامل
استرس زا در دانشجویان شرکت کننده در تمرینات ورزشی هوازی ۲۰ هفته ای:
مطالعه کنترل شده تصادفی با استفاده از ارزیابی سرپایی تعداد صفحات انگلیسی: ۹ صفحه تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۳۶ صفحه
خلاصه
ما به بررسی این پرداختیم که آیا استرس ممکن است در خستگی موثر بوده، و یا بالعکس، و همچنین به عوامل واسط این رابطه نیز توجه نمودیم. پنجاه شرکت کننده ی سالم (۳۱ زن، ۳٫۲ ± ۲۳٫۶ سال) تا ۵ ارزیابی لحظه ای از استرس و خستگی را در طی ۵ روز آماده سازی برای آزمایشات نهایی خود (شرایط آزمون) و ۵ روز از هفته های عادی ترم تکمیل نمودند (شرایط کنترل). کیفیت خواب توسط خود-گزارش در زمان بیداری اندازه گیری می شد. یک گروه فرعی از شرکت کنندگان (۲۵ نفر) نمونه بزاق نیز جمع آوری نمودند. خستگی با استرس همزمان، استرس گزارش شده در اندازه گیری مقطع زمانی قبلی و استرس روز قبلی مرتبط بود. با این حال، استرس لحظه ای نیز با خستگی همزمان، خستگی در مقطع زمانی قبلی، خستگی روز قبل، پیش بینی شده بود. کیفیت خواب واسط رابطه بین استرس و خستگی روز بعد بود. کورتیزول و آلفا-آمیلاز واسط رابطه استرس خستگی نبودند. در کل، یک رابطه متقابل بین استرس-خستگی وجود دارد. هر برنامه پیشگیری و مداخله ای باید چگونگی تاثیر استرس و خستگی بر یکدیگر را پوشش دهد.
واژگان کلیدی: سیستم عصبی خودمختار ،کورتیزول ، خستگی ، کیفیت خواب ، استرس
——————————————
عنوان اصلی مقاله: Reciprocal relationship between acute stress and acute fatigue ineveryday life in a sample of university students
ترجمه فارسی عنوان: ارتباط متقابل بین استرس حاد و خستگی حاد در زندگی روزمره در نمونه ای از دانشجویان
تعداد صفحات انگلیسی: ۸ صفحه
تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۳۰ صفحه
چکیده
پس زمینه و اهداف: تحقیقات قبلی اظهار می کنند که تغییر ارزیابی های خاص موقعیت استرس به عنوان استرس چالش برانگیز در مقابل تهدید کننده می تواند باعث بهبود عکس العمل در مقابل استرس شود. هدف مطالعه فعلی کاوش این بود که آیا پاسخ های ادراکی، روانی و محرک می توانند مستقل از ارزیابی های خاص موقعیت با تغییر طرز تفکر افراد در مورد طبیعت استرس به طور کلی تغییر یابند یا خیر.
طرح: با استفاده از طرح ۲×۲، ما به طور آزمایشی طرز تفکر استرس را با استفاده از کلیپ های فیلم چند رسانه ای که یا برای افزایش و یا برای کاهش تمایل شرکت کنندگان به استرس ارائه شده بودند، دستکاری کردیم. علاوه بر این ارزیابی چالش و تهدید را نیز با ارائه بازخورد مثبت یا منفی به شرکت کنندگان در عرض آزمایش استرس اجتماعی تغییر دادیم.
نتایج: نتایج نشان دادند که هم تحت ارزیابی استرس چالش برانگیز و هم تحت ارزیابی استرس تهدید کننده، طرز فکر “استرس در حال پیشرفت است” باعث افزایش سریع تر در هورمون های آنابولیک (رشد) نسبت به طرز فکر “استرس در حال کاهش است” می شود.
بعلاوه، وقتی استرس به عنوان یک چالش آزموده می شد، تفکر “استرس باعث پیشرفت می شود” باعث افزایش سریع تر اثر مثبت شد، و تمایل توجه به سمت محرک مثبت به حد اعلی رسید، و انعطاف پذیری ادراکی بالاتر رفت، در حالی که طرز فکر “استرس تضعیف کننده است” باعث پیامدهای ادراکی و محرک بدتری شد.
نتیجه گیری: این یافته ها باعث پیشرفت تئوری و عمل مدیریت استرس شده اند و این امر با اثبات این انجام شده که تغییر اندکی که برای ایجاد تفکر “استرس باعث پیشرفت است” طراحی شده است می تواند هم باعث بهبود عکس العمل ها به استرس چالش برانگیز شود و هم بهبود عکس العمل ها به استرس تهدید کننده.
واژگان کلیدی: استرس، طرز تفکر، ارزیابی، تأثیر، عملکرد ادراکی، neuroendocrinology (علم عصب درون ریز داخلی)
عنوان اصلی مقاله: The role of stress mindset in shaping cognitive, emotional, and physiological responses to challenging and threatening stress
ترجمه فارسی عنوان: نقش طرز تفکر در شکل گیری عکس العمل های ادراکی، عاطفی و روانی به استرس چالش برانگیز و تهدید کننده
تعداد صفحات انگلیسی: ۱۸ صفحه
تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۱۷ صفحه