چکیده هدف هدف این مطالعه مقایسه پاسخ سینتیک جذب اکسیژن ریوی و عضلانی قبل (PRE) و بعد (POST) از شش هفته تمرین ورزش استقامتی است. روش ۹ فرد
آموزش ندیده توالی های دوتایی (binary) نیمه رندوم با نرخ کاری متغیر بین
W30 و W80 را در مداخله پیش از تمرین و پس از تمرین انجام دادند. ضربان قلب
(HR) و به ترتیب به صورت ضربان به ضربان و نفس به نفس را اندازه گیری
شد. از طریق رویکرد Hoffmann و همکارانش برآورد شد. نتایج بیشینه
جذب اکسیژن، افزایش قابل توجه از PRE تا POST را نشان داد. برای HR، سینتیک
و از مداخله پیش از تمرین و پس از تمرین تغییر قابل توجهی از خود نشان
نداد. نتیجه گیری اختلافات
موجود در اقتباس ها از تمرین شامل شده، سیستم های فیزیولوژیکی را تحریک می
کرد که به ظاهر مسئول تغییرات مشاهده شده قابل توجه در بیشینه V’O2 پس از شش هفته مداخله تمرینی و بر خلاف هیچ گونه تغییری در پاسخ های سینتیک بودند. واژگان کلیدی : تمرین هوازی، مدلسازی فیزیولوژیکی، دنباله دوتایی نیمه رندوم (PRBS)، ضربان قلب، ارگومتری چرخه ای، تبادل گاز عنوان
اصلی مقاله : Oxygen Uptake Kinetics Following Six Weeks of Interval and
Continuous Endurance Exercise Training – An explorative pilot study تعداد صفحات انگلیسی: ۳۴ صفحه تعداد صفحات ترجمه : ۱۱ صفحه
ترجمه فارسی عنوان : سینتیک جذب اکسیژن پس از شش هفته تمرین ورزش استقامتی برهه ای و مداوم