چکیده
این مقاله اثربخشی استانداردهای FASB در
محافظه کاری حسابداری را هنگامی که یک شرکت تمایل به اغراق دارایی ها و یا
درک بدهی ها دارد ارزیابی می کند. به ویژه، مقاله این موضوع را مورد ملاحظه
قرار می دهد که آیا افزایش محافظه کاری به دلیل SFAS 87، ۱۰۶، ۱۲۱، ۱۴۲، و
۱۲۳R، مشروط به اینکه شرکت یک گزارش گر متهورانه باشد رخ می دهد. برای
آزمایش این استانداردها، من دو تحلیل سریهای زمانی از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۰
انجام دادم. اولین تحلیل تعداد مشاهدات را با یک نسبت ارزش دفتری به قیمت
بازار( BTM) بیشتر از یک با همه مشاهدات در سطح صنعت مقایسه می کند. دومین
تحلیل این که آیا هر استاندارد با یک کاهش در احتمال اینکه یک شرکت BTM
بیشتر از یک داشته باشد همبستگی دارد را تعیین می کند. من BTM را بیشتر از
یک استفاده می کنم تا به شناسایی شرکت هایی که باید بیشتر محافظه کار باشند
(اجتناب از اظهار اغراق آمیز سهام)، و به حذف آنهایی که درآمدها را به
سطوح پایین مصنوعی متمایل می کنند بپردازیم. نتایج تنها با برخی از
استانداردها، ۱۰۶ SFAS (حسابداری کارفرمایان برای مزایای پس از بازنشستگی
بجز حقوق مستمری) و ۱۴۲ SFAS (سرقفلی و دیگر دارایی های نامشهود)، در کاهش
اظهار اغراق آمیز حقوق صاحبان سهام موثر می باشد مطابقت دارند.
کلمات کلیدی: محافظه کاری، اظهار اغراق آمیز حقوق صاحبان سهام، استانداردهای حسابداری،ارزش دفتری به قیمت بازار
—————————————-
عنوان اصلی مقاله: Accounting standard’s effectiveness on equity overstatement – Conservatism when it matters
ترجمه فارسی عنوان: اثربخشی استاندارد حسابداری در اظهار اغراق آمیز سهام – محافظه کاری زمانیکه دارای اهمیت می باشد.
تعداد صفحات انگلیسی: ۸ صفحه
تعداد صفحات ترجمه فارسی: ۱۷ صفحه